دانلود اقدام پژوهی چگونه توانستم جلوی معضل تعطیلات زود هنگام هنرستان را در نیمه دوم اسفند(تعطیلات نوروزی ) را بگیرم ؟
فرمت فایل word و قابل ویرایش
تعداد صفحات 27 صفحه
قیمت 2500 تومان
قسمتی از مجموعه
((ویژه مدیران ))
چکیده
در کشور ما از سالهای دور بنا بر تمدن کهن عید باستانی نوروز جشن گرفته میشود و تا روز سیزدهم این جشن ادامه دارد و طبیعتاً برای این مراسم طولانی از حدود اواخر بهمن ماه فضای جامعه متحول میشود و اکثر کارها و مسایل روزمره تحتالشعاع آمدن بهار قرار میگیرد و کارهای اقتصادی از روال خود خارج میشود، حال و هوای عید در دانشآموزان اثر میگذارد و آن ها هم خود را برای این مراسم طولانی مدت آماده میکند.درست از همین زمان نحوه آموزش و تدریس دبیر نیز به ناچار تغییر میکند.
دانشآموزان خوشحال از حلول سال جدید به استقبال آن میشتابند اما کار تنها به استقبال ختم نمیشود بلکه تعطیلات توسط جمعی از دوستان بدرقه نیز میشود و آمارها نشان میدهند بیشترین غایبین متعلق به روزهای آغازین و واپسین سال است که در بسیاری از مواقع به علت کثرت غایبین کلاس درس را به تعطیلی میکشانند…بنا بر این معضل تعطیلات و به چالش کشیده شدن آموزشگاه و فضای آموزشی بوجود می آید.
به نظر بنده در کشوری که مزین به نام اسلام است بهتر است که مروری بر آثار تعطیلات طولانی بر آموزش داشته باشیم اگر تعطیلات کم بود و یا حداقل پایان سال تحصیلی با امتحانات جدی ختم میشد شاید عادت خواب و استراحت دانش آموزان بهم نمیریخت و تحمل کلاس برای آن ها اینقدر مشکل نبود و اینهمه بیانگیزه در کلاس حاضر نمیشد. بجاست مسئولین محترم چارهای بر این معضل آموزشی بیاندیشند که چگونه میتوان تعطیلات نوروزی و همچنین تعطیلات زود هنگام و خود سرانه مدارس را کاهش داد.
اینجانب احمد کیانی مدیر هنرستان علامه طباطبایی شهرستان نهاوند بنا بر تجربه ای که از سال های قبل داشتم تصمیم گرفتم معضل تعطیلات زود هنگام هنرستان را حل نموده و گامی نو در پیشبرد اهداف آموزش و پرورش و سند تحول بنیادین بردارم.
مقدمه
معمولا ترم دوم هر سال تحصیلی نسبت به ترم اول کوتاه تر وکم اثر تر است. و معمولا از 20 اسفند تا 20 فروردین فعالیت قابل ذکری انجام نمی شود وجالبتر اینکه با گذشت سالیان سال برنامه ای برای رهایی از این مشکل تهیه نشده است!
تصور عید برای دانش آموزان یعنی استراحت و تفریح اعم از پارک، سینما، تماشای تلویزیون و غیره. او که احساس میکند تمامی همکلاسیهایش هم اینک اوقات بسیار خوش و مفرحی را.جهت فرار از درس و آموزش در دوران تعطیلات بنای کج خلقی را با خانواده میگذارد و غافل از اینکه این وضعیت در بسیاری از خانوادهها تکرار میشود پس از سپری شدن تعطیلات رسمی و غیررسمی دانش آموز راهی مدرسه میشود.عادت به حل تمرین و حفظ نکات برای او سخت می شود به طوری که شاید سختترین زمان کلاسداری و تدریس را بتوان روزهای بعد از عید دانست. دبیر از یک طرف امتحانات را نزدیک میبیند و از یک طرف دانش آموزان بیانگیزه را میبیند.
پس از سپری شدن تعطیلات رسمی و غیررسمی دانشآموزان راهی مدرسه میشوند.باید بعد از تعطیلات رسمی و خودسرانه که مجموعا از بیست روز هم تجاوز می کند، باید به آنها حق بدهیم که چگونه باید بعد از ۱۵ روز استراحت صبح زود از رختخواب جدا شوند و خود را برای آموزش مهیا کنند؟ او که عادت کرده بود تا پاسی از شب بیدار بماند و تا پاسی از روز بخوابد و این برنامه دو هفته برای او تکرار شده بود.
حالا پس از این همه دوری از درس و مشق و مدرسه عادت به حل تمرین و حفظ نکات برای او چه سخت شده است؟ گویی سوادش در سال قبل جا مانده است شاید هم حوصلهاش را در سال جدید فراموش کرده است با خود بیاورد! بیچاره دبیر که علاوه بر درس جدید باید به او کمک کند تا درسهای قبلی را هم به یاد بیاورد و در یک کلام این چند روز هر چقدر هم که خوش بگذرد بعد از تعطیلات به سختی میگذرد و شاید سختترین زمان کلاسداری و تدریس را بتوان روزهای بعد از عید دانست، دبیر از یکطرف امتحانات را نزدیک میبیند و از یکطرف دانشآموزان بیحال و بیانگیزه را میبیند.
اگر تعطیلات کم بود یا حداقل پایان سال با امتحانات جدی همراه بود شاید عادت خواب و استراحت او بهم نمیریخت و تحمل کلاس برای او اینقدر مشکل نبود و این همه بیانگیزه در کلاس درس حاضر نمیشد.در کشوری که با نام دینی مزین است که از نگاه پیشوایان و کتاب آسمانیاش کار و تلاش یکی از برترین عبادات است آیا بهتر نیست تعاملی بر تعطیلات طولانی داشته باشیم؟شاید برای شروع اقتصاد مقاومتی باید در کمیت و کیفیت روزهای تعطیل کمی بیشتر تأمل کنیم؟
بیان مسئله
معظل تعطیلات زودهنگام مدارس بخصوص هنرستان ها در نیمه دوم اسفند ماه نزدیک عید نوروز اثرات منفی بر آموزش و پرورش داشته و سالیان سال است که ادامه داشته است. و ضرر و زیان های جبران ناپذیری بر آموزش و پرورش و بیت المال داشته است.در واقع تعطیلی زودتر از موعد مدارس، رسمی است که در چند سال اخیر باب شده است و اگر امروز مدارس این چنین در روزهای آخر سال تق و لق می شود نشاندهنده نوعی فرهنگ است که میل به بی اعتنایی به تقویم، روزهای رسمی و کار و تلاش دارد که با زبان بی زبانی، بحرانی در کمین را روایت می کند.
تجربه نشان داده در پس برخوردهای منفعلانه مدیران آموزش و پرورش درباره تعطیلی خودسرانه در ایام قبل از عید نوروز، کمتر مدیری از برخورد اداری و قانونی نگران است که این جای تامل دارد.در واقع اگر سیستم اطلاع رسانی و بازرسی در اداره کل آموزش و پرورش به صورت کارآمد و موثری عمل نماید و اگر با توجه به پیش بینی ها اطلاعیه هایی از سوی روابط عمومی منتشر شود و بازرسی نیز در این خصوص صورت بگیرد مدیران مدارس بسیار مسئولانه تر و با جدیت بیشتری در مقابل دانش آموزان و همکارانی که قصد تعطیل کردن زود هنگام مدرسه را دارند می ایستند. اما با وجود این مشکل اکثرخانواده ها از این وضع راضی اند و خوشحال هستند که با تعطیل شدن فرزند، دیگر دغدغه محصل بودن او و معطل گذاشتن برنامه سفر را ندارند.
دانش آموزان هم که به قاعده، خوشحال تر از خانواده هستند. در این میان می ماند یک تقویم رسمی که ملاک عمل بسیاری از مدارس نیست و یک موضع رسمی از سوی وزارتخانه که تعداد کمی از مدارس جدی اش می گیرند.
خدشه ای که به تعطیلی زودهنگام مدارس وارد است از همین ناحیه رواست، چون نه تقویم و نه موضع رسمی وزیر و وزارتخانه آن قدرکم وزن نیست که به آن بی توجهی شود اما بسیاری از مدارس این چنین می کنند و استقبال خانواده ها از تعطیلات بیشتر نیز به آن دامن می زند.
نتیجه این که سال تحصیلی دانش آموزان از یک سو به واسطه تعطیلات رسمی، از سوی دیگر به علت تعطیلی پنجشنبه ها و از دیگر سو به واسطه تعطیلاتی که خودسرانه برای خود تعیین می کنند، کوچک و کوچک تر می شود و شکی نیست که دایره روزهای آموزشی دانش آموزان به این واسطه تنگ و تنگ تر می شود.